Tajemnice dinozaurów

Czaszka młodego Sauropoda, odkryta ponownie w kolekcji muzeum historii naturalnej Carnagie w Pitsburgu, stanowi swoisty dowód na to, że niektóre gatunki sauorpodów przechodziły drastyczne zmiany w budowie czaszki podczas prawidłowego ich rozwoju.

Paleontolodzy z uniwersytetu w Michigan, John Whitlock i Jeffrey Wilson wraz z Matthew Lammanna z Museum Carnegie, opisują swoje odkrycie w marcowym wydaniu Journal of Vertebrate Paleontology.

Skamielina daje rzadką szansę zgłębienia informacji, jakie świat nauki posiada na temat wczesnego życia diplodoka, dinozaura z rodziny sauropodów, który sto pięćdziesiąt milionów lat temu zamieszkiwał tereny północnej Ameryki. „Czaszki dorosłych dinozaurów to rzadkość, ale czaszki młodych dinozaurów to jeszcze większa rzadkość,” wyjaśnia Whitlock, student studiów doktoranckich na uniwersytecie w Michigan, pracujący także w muzeum paleontologii. „Wszystko, co wiedzieliśmy na temat czaszek dinozaurów, takich jak diplodok, do tej pory bazowało całkowicie na czaszkach dorosłych sauropodów, tłumaczy paleontolog.

„Diplodoki posiadały bardzo niezwykłą czaszkę,” mówi Wilson, asystent profesora z Departamentu Nauk Geologicznych oraz asystent kustosza uniwersyteckiego muzeum paleontologii w Michigan. „Dorosłe osobniki posiadały długie, kwadratowe pyski, w odróżnieniu od reszty sauropodów, u których kształt pyska był okrągły i spiczasty. Do teraz, kiedy to możemy przyjąć, że młode diplodoki również posiadały pysk okrągły i spiczasty,” dodaje badacz.

Czaszka małego Diplodoka stanowi sugestywne potwierdzenie, że dinozaur ten podczas swojego całego życia musiał przechodzić wyjątkowo znaczące zmiany, jeśli chodzi o budowę jego czaszkii. „Mimo tego że wyraźnie widać, iż czaszka należała do młodego diplodoka, zdecydowanie różni się ona od czaszki dorosłego przedstawiciela tego gatunku.,” mówi Whitlock. „Poza oczywistymi różnicami, takimi jak proporcjonalnie mniejsze oczy i twarz, bardzo zdziwił nas kształt pyska – czaszka sugeruje, że był on dość spiczasty, a nie owalny, jak u dorosłych osobników. To rzuca całkowicie nową perspektywę na to, jak te zwierzęta mogły wyglądać w różnych stadiach swojego rozwoju”.

Naukowcy wierzą, że zmiany w kształcie czaszki mogą być powiązane z nawykami związanymi z konsumpcją pożywienia, ponieważ młode i dorosłe osobniki wybierały różne rodzaje pożywienia, aby uniknąć konkurowania między sobą. Ponadto, młode diplodoki, ze swoimi spiczastymi pyskami, mogły pełnić rolę segregujących, posiadając możliwość selekcji roślinności na tę wysokiej klasy i te z niższych partii roślin.

Odkrycie to podkreśla również ważną rolę kolekcji muzeum, przy badaniach paleontologicznych. „Skamieliny takie jak ta są doskonałym przykładem na to, dlaczego muzea historii natury, takie jak nasze, wkładają tyle pracy i wysiłku w tworzenie tej podobnych kolekcji,” mówi Lamanna, asystent kustosza paleontologicznego muzeum historii natury kręgowców Carnegie. „Ta czaszka młodego diplodoka została odkryta w 1921 roku i minęło ponad osiemdziesiąt lat od kiedy zdaliśmy sobie sprawę z ważnej roli, jaką ona odgrywa. Gdyby muzeum Carnegie nie dbało o nią należycie przez cały ten czas, ważne informacje na temat rozwoju i ekologii tego dinozaura nigdy nie zostałyby odkryte,” dodaj badacz.

Obecnie, czaszkę młodego diplodoka, podobnie jak odbudowany szkielet dorosłego diplodoka można zobaczyć na wystawie „Dinosaurs in Their Time” w muzeum historii naturalnej Carnegie.
Dofinansowanie badań zostało zapewnione przez wydział nauk geologicznych na uniwersytecie Michigan oraz amerykańskie stowarzyszenie geologów.